The thin line between Slave and Master

Zmysly twe wolne jeszcze,
Mysli juz w kajdany zakute,
W klatce zamkniete twe serce,
A dusza - bezdomna.

Zatrzasnales powiek okiennice,
Ust twych nie oworzy zaden klucz.
Zbijasz resztki siebie
W wiezieniu zinych scian.

Tkwiac w bezistnieniu
Chloniesz zycie, ktore
W tobie znajduje swoj koniec,
Koniec do ktorego z kazda chwila
        podobniejesz.

Zakurzona tecza zagubiona
       miedzy okiem a wyobraznia
Na policzku zastygl, kiedys
       cieply, dotyk matki
Slony smak lez sprawia
       ze wciaz pragniesz
I zaklety w ciszy krzyk...

...krzyk, ktory zabrzmial...

            I zobaczyles chaos